REPUBLIKA BOSNA I HERCEGOVINA 7. mart 2007. ONLINE GLASNIK NACIONALNOG KONGRESA REPUBLIKE BiH - br. 452 http://republic-bosnia-herzegovina.com/ |
SADRŽAJ |
SAMO SKUPŠTINA OPŠTINE SREBRENICA IMA PRAVO DONIJETI ODLUKU O NEZAVISNOSTI OD GENOCIDNE TVOREVINE "REPUBLIKE SRPSKE" – TAKVU ODLUKU NE MOŽE DONIJETI NIKO DRUGI NA SVIJETU
Dr. Vahid Sendijarević
Samo Skupština Opštine Srebrenica ima legalno pravo donijeti odluku o otcjepljenju od genocidne tvorevine "Republike Srpske" na osnovu presude Internacionalnog suda pravde od 26. februara 2007. Takvu odluku u ime Srebrenice ne može donijeti niti jedna druga institucija u svijetu, niti Savjet Bezbjednosti Ujedinjenih Nacija, niti genocidom stvorene institucije u Daytonskoj BiH, uključujući i Skupštinu Daytonske BiH.
Niko u svijetu, uključujući i genocidom stvorene institucije Daytonske BiH, ne može osporiti pravo Opštini Srebrenica na restauraciju pravnog sistema kakav je bio prije agresije i genocida. To pravo Opštini Srebrenica garantuje Presuda Internacionalnog suda pravde protiv Srbije i genocidne tvorevine "Republike Srpske". To je ono što su Profesor Francis A. Boyle i Carla Del Ponte izborili za Bosnu i Hercegovinu i Srebrenicu na Internacionalnom sudu pravde i na Internacionalnom tribunalu za ratne zločine u bivšoj Jugoslaviji.
Svaki onaj koji tvrdi kako je neko drugi u svijetu dužan da donese takvu odluku u ime Srebrenice, a ne Skupština Opštine Srebrenica, je neznalica ili izdajnik, uključujući i one političare koji tobože podržavaju interes Srebreničana, a svu odgovornost za budućnost Srebrenice i Bosne i Hercegovine stavljaju na pleća nekog apstraktnog svijeta, i sve cine da jedina legitimna institucija, a to je Skupština Srebrenice ne donese takvu odluku.
Na zahtjev predstavnika Opštine Srebrenica, Profesor Boyle, otac tužbe Republike BiH protiv Srbije i Crne Gore za genocid počinjen u Republici BiH, je pripremio za Skupštinu opštine Srebrenica, na osnovu normi internacionalnog prava, Odluku o odcjepljenju od genocidne "Republike Srpske" pod nazivom "DEKLARACIJA NEZAVISNOSTI SREBRENICE, OPŠTINE REPUBLIKE BOSNE I HERCEGOVINE". Na zahtjev predstavnika Opštine Srebrenica, u nastavku prenosimo originalni tekst Deklaracije na Bosanskom i Engleskom jeziku.
DEKLARACIJA NEZAVISNOSTI SREBRENICE, OPŠTINE REPUBLIKE BOSNE I HERCEGOVINE
Skupština opštine Srebrenica na svojoj sjednici održanoj __ marta 2007 proglašava da je Srebrenica od ovog datuma pa nadalje NEZAVISNA OPŠTINA REPUBLIKE BOSNE I HERCEGOVINE u okviru Bosne i Hercegovine.
U skladu sa planom da se podijeli Republika Bosna i Hercegovina u “Generalnom okvirnom sporazumu za mir u Bosni i Hercegovini”, koji je zvanično potpisan u Parizu u decembru 1995. (u daljem tekstu “Pariški sporazum” ili “Dejtonski sporazum”), Srebrenica i njen narod su bili žrtvovani. Nad narodom Srebrenice je bio počinjen genocid. Ovo je potvrđeno odlukom Internacionalnog suda pravde od 26. februara 2007. godine, kojom je presuđeno da je Srbija kriva što nije spriječila genocid u Srebrenici kojeg je počinila vojska Republike Srpske.
Pariški sporazum i Republika Srpska uspostavljena tim sporazumom je izgrađena na genocidu počinjenom u Srebrenici. Bez genocida u Srebrenici ne bi bilo Pariškog (tj. Dejtonskog) sporazuma i zato je taj sporazum nelegalan i nevažeći. Republika Srpska, koja je formirana Pariškim (tj. Daytonskim) sporazumom je stoga genocidna državica bez bilo kakvog legalnog osnova. Budući da su zasnovani na genocidu mi ih obadvoje i sporazum i Republiku Srpsku odbacujemo. Stoga, mi narod Srebrenice proglašavamo nasu nezavisnost i od genocidne Republike Srpske i od Dejtonskog sporazuma. Mi smo uvijek bili i dalje ostajemo lojalni Republici Bosni i Hercegovini. Naša jedina lojalnost je prema Republici Bosni i Hercegovini i njenom Ustavu. Stoga, mi ponovo uspostavljamo zakone i Ustav Republike Bosne i Hercegovine.
Republika Bosna i Hercegovina nikada nije bila na legalan način ukinuta i zbog tog razloga su Republika Bosna i Hercegovina i njen Ustav još uvijek na snazi ovdje u Srebrenici. Mi, narod Srebrenice ćemo primjenjivati zakone i Ustav Republike Bosne i Hercegovine i koristićemo zastavu Republike Bosne i Hercegovine. Mi ostajemo dio države Bosne i Hercegovine u statusu sličnom kao što je Brčko Distrikt, ali ćemo mi primjenjivati zakone Republike Bosne i Hercegovine.
HISTORIJA
Od početka agresije na Republiku Bosnu i Hercegovinu u aprilu 1992. do februara 1993. odbrambene snage Republike BiH u Srebrenici su uspješno odolijevale agresiji iz Srbije I Crne Gore ( krnje Jugoslavije). Procjenjuje se da je u tome periodu 1800 stanovnika Srebrenice, uglavnom civila, ubijeno kao žrtve “etničkog čišćenja”. Poslije velike ofanzive koju su vodila tri korpusa Jugoslavenske narodne armije (JNA) iz Srbije početkom februara 1993. godine, u Srebrenicu su stigle snage UNPROFOR-a. Savjet sigurnosti Ujedinjenih nacija je usvojio rezoluciju S/RES/819 kojom je uspostavljena UN zaštićena zona Srebrenica i sporazum o demilitarizaciji je bio potpisan. Nažalost “demilitarizacija” je praktično značila samo razoružavanje branitelja Srebrenice, a ne i agresorskih snaga.
Rezultat razoružavanja Srebrenice je da je u Julu 1995 godine UN zaštićena zona Srebrenica postala najveće stratište u Evropi poslije Drugog svjetskog rata, gdje je oko 8500 muškaraca, žena i djece bilo brutalno ubijeno.
Poslije toga, u “Opštem okvirnom sporazumu za mir u Bosni i Hercegovini” dogovorenim u Dejtonu, Ohio, Sjedinjene Američke Države, a čija je zvanična finalna verzija bila potpisana u Parizu, Francuska krajem 1995 godine, počinitelji genocida su bili nagrađeni sa 49% teritorije Bosne i Hercegovine, takozvanom Republikom Srpskom, u koju je bila uključena i stavljena pod njihov tzv. suverenitet i Srebrenica, cime su agresori nagrađeni vlašću nad žrtvama genocida u Srebrenici.
Prema Povelji Ujedinjenih nacija, Ujedinjene nacije su bile dužne da zaštite svoju članicu Republiku Bosnu i Hercegovinu od agresije i genocida, a ne da nagrade počinitelje genocida sa teritorijom države žrtve agresije.
GENOCID
Genocid je počinjen u Srebrenici. Na temeljima tog genocida , dejtonski sporazum i Republika Srpska su nelegalno uspostavljeni.
U nekoliko procesa pred Internacionalnim tribunalom za zločine na teritoriji bivše Jugoslavije u Hagu, taj sud je potvrdio da je u Srebrenici počinjen zločin genocida, na primjer u presudama generalu Krstiću i pukovniku Blagojeviću.
Glavni tužilac Carla Del Ponte i predsjednik tog suda sudija Theodor Meron potvrdili su da se u Srebrenici dogodio genocid prilikom njihovog nastupa na Savjetu sigurnosti UN, nešto manje nego mjesec dana prije desetogodišnjice genocida u Srebrenici iz 1995.
U 2005. godini Kongres Sjedinjenih Američkih Država usvojio je rezoluciju kojom potvrđuje da je u Srebrenici počinjen genocide.
Kristalno jasno, 27. februara 2007. godine, Internacionalni sud pravde je donio svoju odluku u slučaju Bosna i Hercegovina protiv Srbije i Crne Gore po kojoj je Sud presudio: “Da je Srbija prekršila obavezu da spriječi genocid na što je bila obavezna na osnovu Konvencije o sprečavanju i kažnjavanju zločina genocida, koji se odnosi na genocid počinjen u Srebrenici u julu 1995. godine.” Sud je potvrdio da je genocid počinila vojska Republike Srpske i da je Srbija imala obavezu da to spriječi.
Žrtve genocida i dalje ugnjetavane od strane svojih dželata
Institucije vlasti koje sada imaju najvitalniju ulogu u Srebrenici su sve u Banja Luci, glavnom gradu “Republike Srpske”, što znači da je sada vlast nad narodom Srebrenice u rukama onih koji su počinili genocid. Kao rezultat, narod Srebrenice nema niti najosnovnija prava te je konstantno izložen “tihom” genocidu koji se provodi perfidnim metodama vlasti.
Osim toga, poratni Zakon o dvojnom državljanstvu u Bosni i Hercegovini, proglašen 23. decembra 1997. godine od strane UN Visokog predstavnika za BiH Carla Westendropa, i primjenjen već 1. januara 1998. godine ide u pravcu finalizacije genocida koji se dogodio u Srebrenici. Ovaj zakon oduzima Bosansko državljanstvo od žrtava genocida ukoliko su prihvatili državljanstvo države koja ih je prihvatila kao izbjeglice. Ovim zakonom se pokušava postići ono što agresorima nije pošlo za rukom da postignu silom i genocidom. Cilj je da se narod Srebreničane zauvijek protjera od svojih domova.
Kada se jednom obavi popis stanovništva, etnička struktura Bosne i Hercegovine će biti zauvjek promijenjena što će dovršiti ciljeve genocida – narod Srebrenice biće permanentno “etnički očišćen”. Zato, Mi, narod Srebrenice, zadržavamo naše BiH državljanstvo u skladu sa Ustavom i zakonima Republike Bosne i Hercegovine.
NOVI USTAV BOSNE I HERCEGOVINE I REPUBLIKA SRPSKA NIKADA NISU BILI NITI SU SADA LEGALNI
Ustav Republike Bosne i Hercegovine nikada nije odbačen, jer Aneks 4 dejtonskog sporazuma, koji sadrži novi ustav Bosne i Hercegovine, nikada nije prošao legalnu proceduru usvajanja novog ustava predviđenu Ustavom Republike Bosne i Hercegovine, pa je stoga nevažeći kao ustav države.
Osim toga, prema Konvenciji o sprečavanju i kažnjavanju zločina genocida, genocid ne može biti temelj za kreiranje nove države i novog ustava.
POTOČARI - ZASTAVE REPUBLIKE BOSNE I HERCEGOVINE
PONOVO USPOSTAVLJENI ZAKONI I USTAV REPUBLIKE BOSNE I HERCEGOVINE
Postojeće stanje u Srebrenici nije ništa drugo nego pokušaj da se legalizuje počinjeni genocid.
Stoga, od __ marta 2007. godine, Ustav i zakoni Republike Bosne i Hercegovine se ponovo uspostavljaju, a vlast genocidne Republike Srpske prestaje da vrijedi u Opštini Srebrenica.
Na području Opštine Srebrenica će se primjenjivati odgovarajući zakoni Republike Bosne i Hercegovine kojima smo uvijek bili lojalni. Primjena Ustava i zakona Republike Bosne i Hercegovine će se nastaviti dok god se ne uspostavi novi legitimni Ustav Bosne i Hercegovine. Do tada, Srebrenica će biti poseban distrikt u državi Bosni i Hercegovini, koji će biti upravljan Ustavom i zakonima Republike Bosne i Hercegovine.
Skupština Opštine Srebrenica će u budućnosti prema potrebi usvajati propise u skladu sa Ustavom i zakonima Republike Bosne i Hercegovine.
English Version
|
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
No comments:
Post a Comment